Göç Olgusuna Teorik Bir Bakış

Abstract

Bireyin veya toplulukların, coğrafik anlamda yer değiştirme eylemi göç olarak tanımlanmaktadır. Göç olgusunun yüzyıllardan beri süregelmiş varlığı içerisinde yer değiştirme eylemlerini görmek mümkündür. Ancak yer değiştirme hareketini kabul etmekle beraber, göç olgusunun geçen zaman içerisinde gelişip farklı anlamlar, farklı nitelikler kazandığı ve çeşitli kavramlar ürettiği aşikârdır. Toplumsal yapıdaki değişimin göstergelerinden biri göçtür. Ekonomik, sosyal ve siyasal sebep ve sonuçları olan göç, ülke içi ve ülkeler arasında meydana gelen bir olgudur. Çalışmanın konusu, ülke içinde ortaya çıkan iç göçlerin ekonomik nedenlerini teorik olarak belirlemektir. Sosyo-ekonomik düzeyi düşük olan ailelerin geçindiremeyecek kadar çocuk sahibi olmaları hızlı nüfus artışına bağlı olarak göçe neden olmaktadır. Tarımın büyük ölçüde makineleşmesi, toprak sahiplerinin insan gücüne olan ihtiyacını azaltmıştır. Sanayileşme, devletin yanlış politikalarından ve kaçınılmaz doğal nedenlerden dolayı özellikle belirli metropollerin bazı bölge ve şehirlere göre orantısız bir şekilde daha fazla gelişmesine neden olmuştur. Ekonomik, sosyal, kültürel gibi faktörlerin etkisiyle gerçekleşen göç olgusu, yarattığı sonuçlar neticesinde göç veren ve göç alan merkezleri etkilemektedir. Bu etkileşim neticesinde göç kavramı varlığını sürdürmüş ve neticede her ülkede var olan bir olgu haline gelmiştir. Türkiye'de 1950'li yıllardan sonra yoğun olarak içgöç hareketi yaşanmış ve zaman içerisinde çeşitli süreçlerden geçmiştir. Günümüzde de içgöç hareketi Türkiye'de varlığını yoğun olarak sürdüren bir kavramdır. Bu çalışma sonucunda göç ile bir çok çalışma yapılabilir. Göç edenlerin kültürel değişimleri ile kültürel erozyon algıları ile ilişki incelenebilir.