Gürültü Maruziyeti Sonrası Çıkan Tinnitusta Terapatik Maskeleme Yöntemlerinin Karşılaştırılması

Abstract

Tinnitus, Gürültüye Bağlı İşitme Kaybı (GBİK) hastalarında yüksek frekanslardaki işitme kaybına eşlik eden bir semptomdur. Bu çalışmanın amacı; GBİK sonucu Tinnitus şikâyeti yaşayan hasta grubu ile GBİK kaynaklı olmayan Tinnitus şikâyeti yaşayan hasta grubuna, uygun maskeleme yönteminin (kısmi ya da total beyaz gürültü maskeleme) uygulanarak, Tinnitus şiddetindeki değişikliğin değerlendirilmesidir. Gürültü bağlı oluşan Tinnitus şikâyeti olan bireylerden kısmi maskeleme uygulanan 10 birey, 1. gruba; tamamen maskeleme uygulanan 10 birey, 2. gruba dâhil edildi. GBİK kaynaklı olmayan Tinnitus şikâyeti olan bireylerden kısmi maskeleme uygulanan 10 birey, 3. gruba; total maskeleme uygulanan 10 birey 4. gruba dâhil edildi. Tüm bireylere Saf Ses Odyometrisi, Yüksek Frekans Odyometri, İmmitansmetrik Değerlendirme ve Distortion Product Ototoacoustic Emission (DPOAE) testleri uygulanmış, Tinnitus şiddeti ve frekansı belirlenmiştir. Çalışmaya alınan Grup 1 ve Grup 2'nin havayolu işitme eşik değerleri, Grup 3 ve Grup 4 hastalarına göre istatiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek elde edilmiştir (p=0,001; p<0,01). GBİK sonucu Tinnitus gelişen hastaların terapi öncesi ve sonrası Tinnitus şiddet değerleri, GBİK olmayan hastaların Tinnitus şiddet değerlerinden anlamlı düzeyde yüksek çıkmıştır (p=0,001; p<0,01). Grup 2 olguların terapi öncesine göre terapi sonrası tinnitus şiddet değerindeki değişim yüzdesi, Grup 1 olgularına göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük saptanmıştır (p=0,009; p<0,01). Grup 4 olguların terapi öncesine göre terapi sonrası tinnitus şiddet değerindeki değişim yüzdesi, Grup 3 olgularına göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük saptanmıştır (p=0,007; p<0,01). Çalışmanın sonucunda; gürültü bağlı oluşan Tinnitus şikâyeti gelişen hastalarda farklı maskeleme yöntemleri kıyaslandığında, kısmi maskeleme yöntemi, total maskeleme yöntemine göre daha etkin bulunmuştur.