Diş Hekimlerinde Bel, Boyun Ağrısı ile Çalışma Postürü Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Abstract

Bu çalışma diş hekimlerinin çalışma postürü ile bel, boyun ağrısı arasındaki ilişkiyi incelemek ve çalışma postürünün belirleyicilerini bulmak amacıyla planlandı. Çalışmamıza yaş aralığı 25-65 yıl olan 102 gönüllü diş hekimleri dâhil edildi. Çalışmaya dâhil edilen diş hekimlerinin çalışma postürü Hızlı Tüm Vücut Değerlendirme (HTVD) yöntemi ile, bel ve boyun ağrısı Görsel Analog Skala (GAS) ile, bel ve boyun ağrısıyla ilişkili özür durumu sırasıyla Oswestry Özürlülük İndeksi (OÖİ) ve Boyun Özürlülük İndeksi (BÖİ) anketiyle değerlendirildi. Yaşam kalitesi Kısa Form-36 (KF-36) anketiyle değerlendirildi. Çalışmamıza katılan ve yaş ortalaması 35.69 ± 8.48 yıl olan diş hekimlerinin 57'si kadın ve 45'sı erkekti. Çalışma sonucunda diş hekimlerinin HTVD skoru 6.62 ± 1.75 olarak belirlendi ve çalışma postürü HTVD skoruna göre orta derece risk grubundaydı. HTVD skoru ile bel ağrı şiddeti arasında orta derecede ilişki (r=0.518, p<0.001), boyun ağrı şiddeti arasında zayıf ilişki (r=0.468, p<0.001), OÖİ arasında zayıf ilişki (r=0.361, p<0.001), BÖİ arasında zayıf ilişki (r=0.328, p=0.001) bulundu. Diş hekimlerinde HTVD skoru ile haftalık muayene sayısı, oturarak çalışma süresi ve ayakta çalışma süresi arasında zayıf ilişki olduğu belirlendi (sırasıyla r=0.265, r=-0.211, r=0.224; p<0.05). HTVD skoru ile KF-36 parametreleri ile enerji parametresi hariç negatif yönlü zayıf ilişki bulundu (p<0.05). HTVD skoru ile yaş, tecrübe, boy, kilo, VKİ ve KF-36 parametrelerinden enerji skoru ile arasında ilişki olmadığı görüldü (p>0.05). Diş hekimlerinde çalışma postürünü belirleyicileri bel ve boyun ağrı şiddeti, haftalık muayene sayısı olarak tespit edildi. Sağlık harcamalarını azaltmak, çalışanların mesleğe bağlı kas iskelet sistemi problemlerini en aza indirilmek ve verimli çalışma kapasitesinin artırmak için koruyucu rehabilitasyon önlemlerinin alınması maksadıyla lisans düzeyinden itibaren tespit edici değerlendirmelerin yapılmasının gerekli olduğu düşüncesindeyiz.

This study was planned to examine the relationship between dentists' working posture and back and neck pain and to find the determinants of the working posture.102 voluntary dentists with an age range of 25-65 years were included in our study. The working posture of the dentists included in the study was evaluated with the Rapid Entire Body Assessment (REBA) method, low back and neck pain with Visual Analog Scale (VAS), and the disability status associated with low back and neck pain with the Oswestry Disability İndex (ODI) and Neck Disability İndex (NDI) questionnaires, respectively. Short Form (SF-36) questionnaire was used to evaluate the quality of life. The average age of the dentists who participated in our study was 35.69 ± 8.48 and 57 of these dentists were women and 46 were men. As a result of the study, the REBA score of the dentists was determined as 6.62 ± 1.75 and the working posture was in the moderate risk group according to the REBA score. It was found that there was a moderate correlation between the REBA score and low back pain severity (r = 0.518, p <0.001), weak correlation between neck pain severity (r=-0.468, p<0.001), weak correlation between ODI (r=0.361, p<0.001) and a weak correlation between NDI (r = 0.328, p=0.001). It was determined that there was a weak relationship between the REBA score and weekly examinations, sitting time and standing time in dentists (r = 0.265, r = -0.211, r = 0.224; p <0.05, respectively). A weak negative correlation was found between REBA score and SF-36 (parameters except energy parameter (p <0.05). It was observed that there was no relationship between the REBA score and age, experience, height, weight, BMI and energy score of SF-36 parameters (p> 0.05). We are of the opinion that studies investigating the factors that may affect the musculoskeletal system in dentists should be done objectively. We are of the opinion that it is necessary to carry out determinative evaluations starting from the undergraduate level in order to take preventive rehabilitation measures to reduce health expenditures, minimize the musculoskeletal problems related to the profession and increase the efficient working capacity.