Sağlıklı Bireylerde Türk Kalkışı Egzersizi ile Stabilizasyon Egzersizlerinin Kassal Aktivasyon, Kor Stabilite ve Üst Ekstremite Performansına Etkilerinin Karşılaştırılması

Abstract

Çalışmamız sağlıklı bireylerde Türk Kalkışı egzersizi ile stabilizasyon egzersizlerinin kassal aktivasyon, kor stabilite ve üst ekstremite performansına etkilerinin karşılaştırılması amacıyla planlandı. Çalışmamıza 18-25 yaş arası 54 erkek birey dahil edildi. Bireyler basit rastgele randomizasyon yöntemi ile Türk Kalkışı egzersizi (TKE) grubu, Stabilizasyon Egzersizleri (SE) grubu, kontrol grubu olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Kontrol grubuna herhangi bir müdahalede bulunulmazken TKE ile SE gruplarındaki bireylere haftada 3 gün, 6 hafta egzersiz programı uygulandı. Çalışma öncesinde ve sonrasında bireylerin kassal aktivasyon değerlendirmesi yüzeyel Elektromyografi (yEMG) ile; kor stabilite değerlendirmeleri gövde fleksörleri endurans testi (GFET), gövde ekstansörleri endurans testi (GEET), lateral köprü testi (LKT) ve yüzüstü köprü testi (YKT) ile; üst ekstremite performans değerlendirmeleri ise üst ekstremite Y denge testi (ÜEYDT) ile yapıldı. Bireylerin plank sırasında rektus abdominis aktivasyon oranında (RAAO) değişim olduğu (F=3,158; p=0,043); TKE grubundaki değişim ile SE grubu ve kontrol grubundaki değişimin benzer (sırasıyla, p=0,074 ve p=0,485); SE grubu ile kontrol grubu arasındaki değişimde fark olduğu belirlendi (p=0,016). Diğer kassal aktivasyon ölçümlerinde fark olmadığı bulundu (p>0,05). Bireylerin GFET süresinde gruplar arası fark olduğu (F=9,666; p<0,001), TKE ve SE gruplarındaki değişim benzerken (p=0,524); TKE ve SE gruplarındaki değişimin kontrol grubundan farklı olduğu (her iki karşılaştırmada p<0,001) belirlendi. Dominant ve non-dominant taraf LKT süresinde gruplar arası fark olduğu (sırasıyla F=12,663; p<0,001 ve F=4,675; p=0,013); TKE ve SE gruplarındaki değişim her iki taraf için de benzer iken (sırasıyla p=0,967, p=0,761); TKE ve SE gruplarındaki değişimin kontrol grubundan farklı olduğu (dominant taraf her iki karşılaştırma için p<0,001; non-dominant taraf her iki karşılaştırma için p<0,05) tespit edildi. GEET süresinde de gruplar arası fark olduğu (F=5,536; p=0,005), TKE ve SE gruplarındaki değişimin benzer (p=0,391); TKE ve SE gruplarındaki değişimin kontrol grubundan farklı olduğu (TKE grubu için p<0,001 ve SE grubu için p=0,030) belirlendi. YKT süresindeki değişimin de gruplar arası farklı olduğu (F=6,734; p=0,002); kontrol grubundaki değişimin TKE ve SE gruplarından farklı olduğu (sırasıyla, p<0,001 ve p=0,006); TKE grubu ile SE grubundaki değişim ise benzer olduğu tespit edildi (p=0,846). Non-dominant taraf ÜEYDT kompozit skoru için gruplar arasında fark olmadığı belirlendi (F=0,349; p=0,707). Dominant taraf kompozit skorunda ise gruplar arası fark olduğu (F=4,482; p=0,018); yapılan ikili karşılaştırma sonucunda; TKE grubundaki değişim ile SE grubu (p=0,999) ve kontrol grubunda belirlenen değişimin benzer olduğu (p=0,065); SE grubu ile kontrol grubu arasında fark olduğu tespit edildi (p=0,025). Çalışmamız sonucunda Türk Kalkışı egzersizinin kor stabilite ve üst ekstremite performansına etkisinin stabilizasyon egzersizleri ile benzer olduğu belirlendi. Bu parametreleri geliştirmede Türk Kalkışı egzersizinin stabilizasyon egzersizlerine iyi bir alternatif olabileceği sonucuna varıldı.

Our study was planned to compare the effects of Turkish Get-Up exercise and stabilization exercises on muscular activation, core stability and upper extremity performance in healthy individuals. Fifty-four male individuals between 18-25 years were included in our study. The individuals were divided into 3 groups by the simple randomization method as the Turkish Get-Up Exercise (TGUE) group, the Stabilization Exercises (SE) group, and the control group. An exercise program for 6 weeks, 3 days a week was applied to the individuals in the TGUE and SE groups. No intervention was carried out the control group. Before and after the study, the muscular activation level of the individuals was assessed with surface electromyography (sEMG), core stability was assessed with trunk flexors endurance test (TFET), trunk extensors endurance test (TEET), lateral bridge test (LBT) and prone bridge test (PBT) and; upper extremity performance was assessed with upper extremity Y balance test (UEYBT). It was determined that rectus abdominis muscle activation rate (RAMAR) changed during plank (F=3.158; p=0.043). There was no difference between the change in the TGUE group and the SE group and the control group (p=0.074 and p=0.485, respectively); A difference was found between the SE group and the control group (p=0.016). It was found that there was no difference in other muscular activation measurements (p>0.05). There is a difference between the groups in TFET duration (F=9.666; p<0.001), while the change in TGUE and SE groups is similar (p=0.524); It was determined that the change in the TGUE and SE groups was different from the control group (p<0.001 in both comparisons). There was a difference between the groups in the duration of the dominant and non-dominant LBT (F=12.663; p<0.001 and F=4.675, respectively; p=0.013); While the change in TGUE and SE groups was similar for both sides (p=0.967, p=0.761, respectively); It was determined that the change in the TGUE and SE groups was different from the control group (dominant side p<0.001 for both comparisons; non-dominant side p<0.05 for both comparisons). There is also a difference between the groups in the TEET time (F=5.536; p=0.005), the change in the TGUE and SE groups are similar (p=0.391); It was determined that the change in the TGUE and SE groups was different from the control group (p<0.001 for the TGUE group and p=0.030 for the SE group). The change in the duration of PBT was also different between the groups (F=6.734; p=0.002); the change in the control group was different from that of the TGUE and SE groups (p<0.001 and p = 0.006, respectively); The change in the TGUE group and the SE group was found to be similar (p=0.846). It was determined that there was no difference between the groups for the non-dominant side UEYBT composite score (F=0.349; p=0.707). On the other hand, there is a difference between the groups in the dominant side composite score (F=4.482; p=0.018); As a result of the pairwise comparison; the change in the TGUE group was similar to the change in the SE group (p=0.999) and the control group (p=0.065); It was found that there was a difference between the SE group and the control group (p=0.025). As a result of our study, it was determined that the effect of the Turkish Get-Up exercise on core stability and upper extremity performance was similar to stabilization exercises. It was concluded that the Turkish Get-Up exercise could be a good alternative to stabilization exercises in improving these parameters.